Het is de dag na de wedstrijd tegen Lottomatica Roma. Er is 1 training, en afgaande op de wedstrijd is mijn gevoel dat er niet veel gedaan zal worden. De wedstrijd was fysiek, en veel spelers liepen met mankementen rond. Als je dan op bezoek bent bij een club, kun je twee dingen doen. Het zal wel een hersteltraining zijn, en wegblijven. Of denken, het zal wel een hersteltraining zijn en op de tribune gaan zitten. Ik heb me namelijk iets voorgenomen toen ik hierheen ging en dat was dat ik er zoveel mogelijk zou zijn. Niet vooringenomen een training meepakken of wegblijven, maar gewoon er zitten zodat je na een week bij het meubilair gaat horen. Mijn redenatie was dat er dan vanzelf mensen met je gaan praten. En praten opent deuren.
Nu moet ik zeggen dat ik vanaf de start zeer welkom was. Maar coaches zijn verrast als daar die Nederlander weer op de tribune blijkt te zitten. Een walk-through voor de wedstrijd, een hersteltraining, een tactische training, het maakt niet uit. Op een gegeven moment komt het gesprek vanzelf op gang, en daar ben ik hier voor. En wat ik me had bedacht, gebeurde ook. Tijdens de walk-through op de wedstrijddag tegen Roma, komt de coach naar me toe om een praatje te maken. Zoals een echte Italiaan betaamt, begint hij eerst in welke restaurants ik ben geweest. Maar al snel gaat het over het wedstrijdplan tegen Roma. Hij is erg complimenteus over Rome. Het is een fysiek team, groot en gebouwd om het goed te doen in de Euroleague. Daarbij spelen ze uit beter dan thuis. Dat komt volgens hem door de slechte competitiestart van Rome en de slechte press die ze daardoor krijgen. Het maakt in ieder geval waakzaam. Op een aantal punten is het wedstrijdplan gewijzigd ten opzichte van de wedstrijd tegen Panathinaikos. Met name het dubbelen van de postspeler als die de bal heeft, wordt alleen even aan het begin van de wedstrijd gespeeld. Dit vooral om Rome uit evenwicht te brengen, want ze willen dat 2x doen en dan ermee stoppen.
Na de training raken we opnieuw in gesprek. Dit keer gaat het over de pick&roll verdediging van Milaan en de keuzes die hierin worden gemaakt. Ik ben bijzonder geïnteresseerd in de bump die hij laat spelen. Het is interessant, maar mijn gevoel was ook dat Panathinaikos dáárom de pick&roll speelde. De pass ging steeds linea recta naar weakside en dat zorgde voor veel open schoten en drives door het midden. Het wordt een echte on-court clinic waarbij we samen zowel aanval als verdediging spelen. Heel bijzonder, om zo dichtbij de actie te zijn.
Milaan kent een goede start. Binnen 2 minuten is het 9-2, maar dan komt Rome met een 10-2 run langszij. Het publiek kalmeert, en Milaan heeft in de volgende 25 minuten eigenlijk niets in te brengen. Dan brengt een combinatie van ‘interessante’ calls en goede verdediging Milaan weer vlakbij Rome. Het publiek gaat er weer in geloven en met name Ibbi Jaaber en Thomas van der Spiegel maken het verschil voor Milaan. Er wordt een play gecallt (3 UP) die beiden in een pick&roll situatie brengt. Eindelijk wordt de basket aangevallen vanuit de pick&roll en als het schot niet valt, is de verdediging zo uit elkaar gespeeld dat er aanvallende rebounds kunnen worden gepakt. Het is alleen verbazingwekkend dat de play niet keer op keer wordt gespeeld. Twee keer effectief, en daarna stopt het. In mijn ogen is het vooral Rome dat nu faalt. Als zij slecht spelen, dan spelen ze echt slecht. Spelers dribbelen de bal op hun voet, maken lopen, zetten slechte screens. Er komt geen einde aan de turnovers. Milaan wint en het gemor op de tribune is weer voor even bedaard.
Vandaag (de dag na de wedstrijd) komt de coach lachend naar me toe. “It was easy, yesterday hé”, zegt hij. Ik zeg, “you only need a good start and a good finish”. Ja, zegt hij vooral een goed einde. Hij komt bij me staan om te zeggen dat het een rustige training zal worden. Teveel spelers met pijntjes. Woensdag is een belangrijke wedstrijd. Er is druk vanuit het management om de top-16 te halen. De coach is aan zijn laatste jaar van zijn contract bezig. Maar tot nu toe gaat het goed. 6 wedstrijden gewonnen in de Serie-A. Ongeslagen bovenaan en alle kans om de top-16 te halen. Woensdag wordt een belangrijke dag.
Voor de training spreek ik uitgebreid met Thomas van den Spiegel. Vorige week ben ik voorgesteld aan hem en sindsdien komt hij eigenlijk elke dag een praatje maken. Vandaag gaat het over de vechtpartij tijdens Antwerpen-Charleroi. Hij spreekt verder zijn verbazing uit over het feit dat Aalst bovenaan staat. Hij helpt het bestuur van Aalst met het selecteren van spelers. We praten over de wedstrijd van gisteren. Ik complimenteer hem met zijn bijdrage, maar daar wil hij niets van weten. “Het was vooral hard werken”, hij zegt nog niet in wedstrijdshape te zijn. Het is interessant om met spelers te praten. Op dit niveau praten ze eigenlijk als coaches. Ze zien de voordelen en nadelen van een verdedigingsvorm en dragen allerlei interessante punten aan. Interessant vooral omdat deze spelers dus een duidelijke eigen mening hebben. Als je die niet gebruikt, mis je veel gezichtspunten die je team verder kunnen helpen.
