Het was vroeg vanochtend, mijn vlucht ging om kwart voor 10. Maar inmiddels heb ik het idee niet meer dat de vlucht vandaag was. Vanmiddag was mijn eerste kennismaking met iedereen van AJ Milano. Ik werd bijzonder vriendelijk welkom geheten. Het team staat aan de vooravond van de Euroleague wedstrijd tegen Panathinaikos. Een belangrijke wedstrijd voor het team, want door het verlies thuis tegen Ljubljana, moet er nog ergens een wedstrijd worden gewonnen die als verlies was ingecalculeerd. Dus de komende week (thuis Pao en thuis CSKA) zijn belangrijke wedstrijden voor het team, als de volgende ronde – de top 16 – gehaald wil worden.
De training is stevig, er wordt veel conditioneel gedaan. Logisch, want het programma staat het nu ook toe. Normaal wordt er gereisd en gespeeld en ben je met hersteltrainingen en voorbereidings trainingen bezig. Maar nu is er gelegenheid om gedurende 2 weken die alleen in Milaan worden doorgebracht, weer wat prikkels op conditioneel gebied te geven.
Voor de training heeft het team al een aantal situaties doorgenomen die door Pao worden gespeeld in de aanval. Het is de basis voor een close-out drill, een 4-tegen-4 verdedigingsdrill en verder alle pick&roll situaties die worden doorgenomen. Na afloop krijg ik het game-rapport dat de spelers hebben gekregen. Het zijn 10 bladzijden gevuld met statistieken, spelersanalyses en diagrammen over de aanval die Pao speelt. De video die de spelers gezien hebben ging over de effectiviteit waarover Pao beschikt. Verschrikkelijk goed gebruik maken van handen, die veel losse ballen oplevert en veel winstballen voor Pao geeft. Guard post-ups en een aantal sets die ze spelen. Het scoutingsapparaat van Milaan is van een heel hoog niveau. Er wordt bijzonder veel tijd in gestoken.
Een leuke eerste kennismaking dus. Wat mijn tijd hier interessant maakt is dat ik in de 10 dagen dat ik hier ben, kan zien wat er gebeurt van wedstrijd tot wedstrijd. Hoe gaan ze om met tegenslag, hoe ligt de intensiteit van dag tot dag, welke consistentie zit er in de verdediging en aanval. En wordt er dan ook op getraind en gecorrigeerd? Het is leerzamer om een langere tijd mee te lopen dan even hier iets kijken en dan daar weer even rondkijken.
Maar het is bijzonder hoe ik hier wordt ontvangen. Ik ben welkom in de coachkamer, de coaches vragen wat mijn mening is over de training en ik wordt direct betrokken in discussies over situaties. Zo’n openheid had ik niet verwacht. Zeker niet op de eerste dag. Ogen en oren goed open dus, want hier is een hoop op te steken.