Alle trainingen die ik tot nu toe heb gezien, stonden in het teken van vanavond: de wedstrijd tegen Panathinaikos. Yes, Euroleague! Blij als een klein jongetje loop ik dan ook richting metrostation Famagusta om daar bus 320 te pakken richting Mediolanum Forum waar AJ Milano haar thuiswedstrijden speelt. Ik heb de kriebels, heerlijk om een Euroleague wedstrijd te zien, maar vooral een wedstrijd waar je de hele voorbereiding van gezien hebt.
Vanochtend ben ik naar de shoot-around geweest. Over het algemeen niet de meest aantrekkelijke training, maar voor mij interessant omdat ook een walk-through zou worden gedaan op de belangrijkste Pao plays. Het is een echte walk-through (dus rustig in wandeltempo), waarbij steeds de verdedigende situaties die ontstaan uitvoerig worden besproken. Milaan is zwak begonnen, maar heeft zich langzaam teruggebracht in de wedstrijd. Aan het eind van het 1e kwart is de stand 21-22. Een prima situatie om aan het tweede kwart te beginnen, totdat Nicolas die driepunter erin schiet. Helaas: 21-25.
Het is symptomatisch voor de hele wedstrijd. Panathinaikos heeft een surplus aan talent en maakt elke actie die belangrijk is, af. Dat wil zeggen dat het laatste schot van het 2e kwart een driepunter van Drew Nicolas is (hier kom ik later op terug). Het laatste schot van het 3e kwart een driepunter van Drew Nicolas is. Tussendoor maakt Diamantidis een onwaarschijnlijke driepunter met Milaan speler Rocca in zijn gezicht en schiet Fotsis vanaf de middellijn een driepunter raak. Van de 7 (uit 17) die Panathinaikos raak schiet, zijn 4 of 5 driepunters echte noodschoten. Door de tijd zijn het noodschoten, maar als je ziet hoe gefocust de spelers zijn dan lijken ze hier niet echt van bewust.
Het is uitvoering tot in de puntjes. Het zijn gewoon hun schoten. Daarvoor staan ze op het veld. Een voorbeeld: de driepunter van Drew Nicolas aan het eind van het 1e kwart gaat als volgt. De aanval wordt door Pao opgezet, Milaan verdedigt goed en ziet kans om een steal te pakken. De steal resulteert in een break-away lay-up. Geen spoor van frustratie of verslapping van aandacht bij Panathinaikos. De bal wordt vlot opgebracht, penetratie en binnen 7 seconden lukt het Drew Nicolas om een volledig open driepunter te schieten. Raak dus, want het team is helemaal niet bezig met tijd of de frustatie van de turnover in de possession hiervoor. De shoot-around had vrijwel alles gecoverd. Eén play werd niet behandeld: de play waarmee Drew Nicolas uit een time-out 33-42 op de borden schiet. Die time-out werd door Pao genomen op 17 seconden voor het einde van het 2e kwart. Opnieuw een situatie uit het boekje. In plaats van met 33-39 te gaan rusten, wordt de stand 33-42. Effe, een mentaal klapje zo net voor de rust.
De tweede helft speelt Milaan een stuk beter. Mason Rocca, een niet heel erg getalenteerde man van staal, geeft Milaan fans weer hoop. Hij maakt hustle plays, zet echte screens!, eist aanvallende rebounds op, kortom is de agressiviteit zelve. Met 1’46” op de klok komt Milaan op 52-58. Maar het lukt niet om de sprong te maken naar 4 punten en dan verder. Het vierde kwart is hetzelfde verhaal. Milaan komt terug tot 62-67 door goede verdedigende tips, maar teveel schoten van afstand en gemiste schoten inside zorgen ervoor dat Panathinaikos kan uitlopen naar 64-71. Het team mist net de rust om een situatie uit te spelen dat Panathinaikos op 4 teamfouten staat en Milaan op 0. Bal inside, zou de kenner zeggen, lekker naar de vrije worplijn. De klok staat stil en je kan je achterstand inlopen terwijl de klok niet loopt.
Via 68-75 en 71-78 wordt het uiteindelijk 71-81, omdat er zelfzuchtig wordt gespeeld. Ik moet morgen op de training eens vragen of het puntenverschil nog iets gaat uitmaken. Het was in ieder geval niet best wat Milaan in de laatste minuut deed. Er werden nauwelijks losse-ballen-duels gewonnen. Het reboundoverwicht van Panathinaikos was 38-23. Belangrijker was het schotpercentage. Want hoewel Milaan veel meer possessions had (21 turnovers voor Pao en 11 voor Milaan) kon dit niet worden omgezet in punten. Milaan schoot 47% 2-punters, 30% driepunters en 61% vrije worpen. Weer een bewijs dat schotpercentage de beslissende factor is voor het winnen van wedstrijden. Panathinaikos schoot namelijk: 64 – 41 –86.
