De vijfde ronde in de Euroleague competitie is deze week gespeeld. Gisteravond waren er weinig verrassingen, hoewel Olympiakos thuis veel moeite had met Nancy, maar vanavond was het raak. Milaan, waar ik vorig jaar even rond heb gelopen, verloor in eigen huis van Partizan. Ik volgde de wedstrijd, maar besloot nadat Milaan met 15 punten voorkwam, te zappen naar Bamberg tegen Panathinaikos. Ik zag een mooie, spannende wedstrijd waarin Bamberg in een zenuwslopende eindfase van Panathinaikos won. Een geweldige prestatie, want hoewel Pao ook last heeft van de economische crisis en daardoor een minder talentvol team heeft, is het nog steeds de regerend Euroleague kampioen en een goed gecoached team met uitstekende spelers.
Ik vond het vooral opvallend omdat goede teams helemaal niet goed spelen. Milaan had afgelopen zondag in een epische wedstrijd gewonnen van Siena. Een historische gebeurtenis, want voor Milaans assistent coach Mario Fioretti (die het langst op de bank zit bij Milaan) was het voor het eerst na 21 verloren duels dat er gewonnen werd van Siena. De week ervoor was Milaan nog ontsnapt aan een verliespartij bij Charleroi. Een kleine eindsprint aan het eind van het duel zorgde voor de winst. Maar het sterrencollectief dat zich verzameld heeft in Milaan is nog lang niet op de rails. Hoogtepunten worden afgewisseld met verliespartijen tegen tegenstanders waartegen eigenlijk niet verloren zou moeten worden.
Ook de wedstrijd van Panathinaikos vanavond in Bamberg was a-typisch. Een team van Obradovic dat aan het einde van de wedstrijd met 2 punten verschil en ruim een minuut te spelen, opportunistisch acteert. Geweldig voor Bamberg dat ze wonnen, maar Panathinaikos speelde absoluut niet op haar best.
Waarom spelen teams niet op hun best? Waarom lukt het niet om talent te bundelen en elke wedstrijd op niveau te spelen? Een vraag die coaches grijze haren geeft op veel te jonge leeftijd. Patrick Lencioni schreef een mooi boek, dat inzicht geeft in waarom teams zo vaak niet werken. Het boek is getiteld: The Five Dysfunctions of a team. Een aanrader voor iedereen die is geinteresseerd in de dynamica van groepen en het vormen van een (h)echt team. Behalve er over lezen, is het vooral hard werken. Vertrouwen opbouwen, waar ik in een volgende bijdrage op terug zal komen, constructief met conflicten omgaan waardoor betrokkenheid wordt gestimuleerd en waardoor verantwoordelijkheid en eigenaarschap hun intrede doen in teams. Niet eenvoudig, en pijnlijk als je er middenin zit, maar tegelijkertijd noodzakelijk om tot presteren te komen.