Op IBasketball.nl hebben ze een mooie lijst gepubliceerd over de schotpercentages van de teams in de eredivisie. Ze vergelijken dan de schotpercentages van vorig jaar met de schotpercentages van dit jaar. Voorzichtige conclusie: er wordt tegen een lager 3-punts percentage geschoten, maar het gemiddelde percentage is zich wel aan het herstellen ten opzichte van de eerste ronde wedstrijden.
Dit was al een beetje de voorspelling van de experts. Scariolo hield op een clinic in Duitsland een verhandeling over de effecten (volgens mij ook uitgezonden via Euroleague.net) en die conclusies waren getrokken uit de cijfers van de LEB Oro in Spanje. Daar was het afgelopen seizoen 2009-2010 de nieuwe lijnen geïntroduceerd. Te zien was dat de cijfers in het begin sterk naar beneden gingen, maar in de loop van de competitie, na zo’n 5 weken, langzaam herstelden ten opzichte van de jaren ervoor.
Opmerkelijker vind ik de cijfers van het tweepunts percentage. De driepuntslijn is verder weg, het drie seconden gebied is groter geworden, maar er wordt een lager tweepuntspercentage geschoten. (zie voor het artikel: http://www.ibasketball.nl/?p=35003#comment-21280). De conclusie kan dan zijn dat teams verdedigende oplossingen hebben gevonden. Ze zullen de drive en postups beter stoppen door het vullen van de bucket. De pass naar buiten, die dan open is, zal resulteren in een driepuntsschot met een laag percentage. Ik ben ook wel benieuwd naar het aantal vrije worpen dat teams nu krijgen? Meer ruimte op het veld zou ook een hoger aantal vrije worppogingen op moeten leveren.
En wat is er gebeurd met het aanvallende reboundpercentage, of het totaal aanvallende rebounds? Langere (verdere) schoten leveren over het algemeen lange rebounds op. Hierbij is het verdedigende team in het nadeel. En veel aanvallende rebounds helpen – over het algemeen – de aanvallende efficiency.
Dit waren de conclusies van het jaar proberen in de LEB ORO (http://www.in-the-game.org/?p=6731):
CLOSE DISTANCE SHOOTING While the three point attempts per field goal attempts ratio (3FGA/FGA) has decreased compared to last season, the free throw to field goal ratio (FTA/FGA), which is down quite a bit, suggests that there hasn’t been an increase in close range attempts. The more you attack the basket, the larger the possibility that you will draw a foul. Obviously play has been getting inside the arc a bit more, but not closer to the basket. Two point percentage (2PCT) is down by two percent compared to 08/09.
THREE POINT SHOOTING There is a smaller number in attempts, 33.3 percent of all attempted field goals were three point attempts, compared to 36.7 percent last season. Accuracy has fallen a bit as well: Three point percentage is back on the level it had been in the middle of the century (04-06). Clearly, the three point shot is a bit less a factor in LEB Oro this season compared to last season, but the 3FGA/FGA ratio hasn’t fallen below the 30 percent border, and surely the NBA’s slightly over 20 percent 3FGA/FGA-ratio is far away.
OVERALL OFFENSIVE PLAY The rule changes have not yet proven beneficial for the offense in LEB Oro. Points per possession (P/POS) is significantly down from the last seasons and once again comparable with the 04/05 and 05/06 seasons. Shooting percentages are down in both the two point- and three point area. Interestingly (coincidentially?), assists per field goals made (A/FGM) is on a high, with 46.4% of all successful field goals in the league being created by an assist.
PACE No trend can be observed here. It is basically on the level of past years.
De conclusies van coach Pesic (http://www.lumaniblog.eu/index.php?link=updates&aid=109) waren:
– more space
– tougher to defend
– easier to go one on one
– better balance between inside and outside scoring
– faster pace
In het artikel wordt duidelijk dat de vaardigheden van de inside speler beter moeten worden. Die is (met de oude regels) veel minder een scorer geworden in een klassieke post-up situatie. Dus in de vaardigheden met de rug naar de basket. Een up&under move, de Sikma-move, spins, jumphooks, zoals je die vroeger postspelers zag maken. In de oude regels was de postspeler in de laatste 8 tot 10 jaar een speler geworden die scoorde vanuit dynamische situaties. Rolls in pick&rolls, slips in screens, tip-ins van aanvallende rebounds, lay-ups in transitie situaties. In situaties met de rug naar de basket, was de inside speler meer gefocust op de rotatie van de verdediging, een dubbel en de daarbijbehorende pass. Nu die situatie in de verdediging is veranderd, de verdedigers staan op grotere afstand en moeten dus eerder een keus maken om te roteren, kunnen de oude postmoves weer uit de kast. Ze hebben simpelweg meer tijd om een move te maken. Daarbij is de positie van de speler t.o.v. de ring verandert. De postspeler staat verder weg, dus 1 dribbel en een snelle jumphook levert een lager schotpercentage op.
Na een seizoen zijn pas de echte conclusies te trekken. Dan wordt ook in de zomer een echte aanpassing gemaakt. Het herstel zal dan snel weer inzetten. Op naar de oude cijfers.
©2010 EB