Zondag 4 maart 2012, half negen en de zender live op Rai Sport Uno. Manchinelli op de #3 positie. Ik ben geen fan, maar hij doet het in het begin van de wedstrijd wel goed. Deze wedstrijd is de Ajax-Feyenoord van het Italiaanse basketbal. Met 1 belangrijk verschil. Siena heeft gedurende de laatste 5 jaar gedomineerd. Afgelopen november won Milaan thuis van Siena. Dat was na 20 verlieswedstrijden achter elkaar tegen Siena, inclusief play-offs en bekerwedstrijden.
De kern van het probleem van Machinelli op de #3 zit in de verdediging. David Moss curled van een screen voor een lay-up, poped-out voor een driepunter. In no-time heeft Machinelli een negatieve waarde op het veld. Een #4 speler kan aanvallend prima op uit de voeten op de #3 positie als je als team voor hem speelt. Dus veel post-ups en die mismatch uitspelen. Maar wat doe je in de verdediging?
Eind 1e kwart: 18-14.
Siena is in de Euroleague door naar de play-offs. Milaan is uitgeschakeld in de top-16, maar wel uitstekend gefinisht door de laatste 3 wedstrijden te winnen. Melli, een jeugdspeler van Milaan, wordt door Scariolo veel gebruikt. Aanvallend levert hij een goede bijdrage, maar ook bij hem is de verdediging niet altijd even goed. Een topteam als Siena valt dat aan. Er wordt een pick&roll gespeelt, waarbij Zisis drived en scoort. Daarna een drive tegen hem, en opnieuw moet hij met een fout een score toestaan. Milaan moet Melli laten spelen om tot een serieuze rotatie te komen en hierin zit het verschil. Je voelt aan alles dat Milaan op de tenen loopt. Een run met driepunter: 28-17. Maar kijk, Lavrinonic van Siena in een post-up tegen Melli mist.
Goed dat Bremer weer op het veld staat. Speelt wel erg gecontroleerd en vervangt Omar Cook als pointguard. Zou beter op de #2 spelen, zodat hij iets kan creëren voor het team. Dat leverde in andere wedstrijden veel op.
Rust: 35-30
43-37. Milaan heeft het moeilijk in de persoonlijke match-ups. Bouroussis moet Stonebrook verdedigen of Ress, beiden zijn perimeter georiënteerd. Dat betekent dat op close-outs je moet verdedigen op de driepunter. Dat brengt Bouroussis niet in zijn kracht. Zijn voetenwerk is niet goed genoeg om een drive te voorkomen.
49-42 (4’10”) Rocca is er ingekomen. Een verdediger die veel intensiteit brengt. Aanvallend niet heel erg goed. Zo zie je steeds dat de keuzes bij Milaan neerkomen op de situatie. Rocca maakt een goede stop, gaat in de aanval, er wordt een fout op hem gemaakt en hij mist beide vrije worpen. Dit zijn lastige keuzes voor een coach. Want wil je er 1 meer scoren, of 1 minder laten maken? Gelukkig gaat het niet alleen over persoonlijke statistieken, maar in teamsporten vooral over plus/minus. Dus wat is je bijdrage als je op het veld staat. 51-49 (2’00”) dus een bijdrage van +5.
Einde derde kwart: 58-50
De wedstrijd lijkt een beetje uit de handen van Milaan te glippen. Giachetti, een Italiaanse back-up guard, speelt totaal niet meer. Als Cook een rust moment nodig heeft, laat hij Bremer op de #1 spelen. Op dit moment zou het interessant zijn om Cook, Bremer en Hairston samen te laten spelen. Meer creativiteit. Verdedigend wel wat klein. Time-out met 8 minuten te gaan. 62-52. En inderdaad daar staan ze samen op het veld. Het is wel een 5-out offense daarmee geworden. Zowel Bouroussis als Melli (de beide inside spelers) willen driepunters schieten.
67-57 (5’21”) Twee blocks van Bourousis leveren twee vrije worpen voor Siena op. Hoe kan dat? Omdat het team aan het eind van de wedstrijd niet de kleine dingen doet die groot uitpakken. Twee loose-ball situations en je ziet de Milaan spelers al in de aanval gaan. Maar de bal is nog niet onder controle. Siena niet, die proberen een bal terug te veroveren. En zo blijft deze wedstrijd een uphill battle: 71-60.
73-64 (2’00”) Een aanvallende rebound van Stonerook op het schot van Moss. Precies nu moet je een gemiste schot recoveren. Sommige spelers hebben een neusje voor dit soort situaties. Stonebrook is een speler die speelt bij een winnend team. Vooral omdat hij daar speelt. Totaal niet bezig met zichzelf, maar alles doen om te winnen. Hij speelt niet voor niets al 7 seizoenen voor Siena. Startte zijn professionele carriere bij Antwerpen, was toprebounder in de Belgische competie, speelde 3 seizoenen bij Cantu en ging daarna naar Siena. Scoorde bij Antwerpen de meeste punten gemiddeld in zijn carrière (13 ppg) en ging daarna naar Italie waar hij werd geliefd om zijn harde werk. Scoorde in dienst van Siena nooit meer dan 8 punten gemiddeld. Maar wordt wel elk jaar opnieuw gecontracteerd. Dit soort spelers hebben altijd een team. Tenzij ze zelf stoppen.
Eindstand: 77-68. Eervol verloren, maar eigenlijk geen kans om te winnen.